Ο αγαπημένος του κοινού Λονδρέζος ντετέκτιβ εμφανίζεται δεύτερη φορά
ως τολμηρός action hero στο «Sherlock Holmes 2: Το Παιχνίδι των Σκιών». Ο Γιάγκος Αντίοχος αναλύει την επιτυχημένη blockbuster αναγέννησή του από τον Γκάι Ρίτσι.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι λογοτεχνικές ανασκαφές και οι αναθεωρημένες ερμηνείες είναι από τις αγαπημένες ασχολίες του σινεμά στην αιωνόβια ιστορία του. Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα η Άντρεα Άρνολντ αποδόμησε τα κλασικά «Ανεμοδαρμένα Ύψη» της Έμιλι Μπροντέ για να παραδώσει ένα φεστιβαλικής απήχησης φιλμ, με σύγχρονα ταξικά-κοινωνικά μηνύματα και στεγνή αντι-ρομαντική αφήγηση – μια καλλιτεχνική απάντηση στην κοστουμάτη εκδοχή του 1939 από τον Γουίλιαμ Γουάιλερ. Αυτήν την εβδομάδα ένας άλλος λογοτεχνικός μύθος αναβιώνει στην οθόνη, αλλά σε εκ διαμέτρου αντίθετη δημιουργική κατεύθυνση. Μιλάμε φυσικά για τον Σέρλοκ Χολμς, ο οποίος στην προ διετίας κινηματογραφική του εκδοχή από τον σκηνοθέτη Γκάι Ρίτσι κατάφερε να σημειώσει τη μεγαλύτερη επιτυχία στη μακρόβια κινηματογραφική πορεία του (524 εκατ. δολάρια παγκοσμίως). Πώς τα κατάφερε όμως ο σκουριασμένος ήρωας του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ να κατακτήσει την κορυφή του box office;
Η απάντηση είναι απλή: Το χολιγουντιανό λίφτινγκ κάνει θαύματα. Ο κινηματογραφικός εκμοντερνισμός του Σέρλοκ Χολμς τον μετέτρεψε εν μία νυκτί από εγκεφαλικό ευγενή ερευνητή του 19ου αιώνα σε ατρόμητο action hero του αμαρτωλού βικτωριανού Λονδίνου. Ιδανικός ενσαρκωτής αυτής της περιπετειώδους κινηματογραφικής αναβίωσης υπήρξε ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ – πρωταγωνιστής και στο «Sherlock Holmes 2: Το Παιχνίδι των Σκιών». Αρρενωπός, γεροδεμένος, με ημίτρελο βλέμμα και πλούσιο βιογραφικό σε κάθε είδους καταχρήσεις, ο πάλαι ποτέ παροπλισμένος σταρ κατάφερε να προσδώσει στον ντετέκτιβ όλα εκείνα τα μοντέρνα χαρακτηριστικά που επιζητούσε ο Ρίτσι. Απλός και προσιτός, διαθέτοντας ατσάλινες γροθιές που ρίχνουν μεμιάς κάτω τους εχθρούς του και ιδανικός κομιστής του φλεγματικού βρετανικού χιούμορ, κατάφερε να μετατρέψει τον κύριο Χολμς σε Σέρλοκ. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι –ανάμεσά τους και οι παραγωγοί των δύο ταινιών– που υποστήριξαν ότι αυτή η εκδοχή του ριψοκίνδυνου και οπιομανούς ερευνητή είναι η πιο πιστή στο έργο του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ – ακόμη κι από τις κλασικές ’40s μεταφορές με πρωταγωνιστή τον Μπέιζιλ Ράθμποουν. Η αλήθεια είναι ότι το κυνηγετικό καπέλο, η clean-cut, μη βίαιη συμπεριφορά του, καθώς και η εφεύρεση της ατάκας «Στοιχειώδες, κύριε Γουότσον» αποτελούν πρότερους κινηματογραφικούς μύθους που διαλύονται με την τωρινή street και εξόχως ζόρικη απεικόνιση του νέου Σέρλοκ Χολμς. Αλλά και αυτή η μεταφορά δεν παύει να αποτελεί άλλη μια κινηματογραφική κατασκευή...
Η ολοκαίνουργια βερσιόν του Χολμς, λοιπόν, ξεχνά επιδεικτικά να επισημάνει ότι στο πρόσωπο του Λονδρέζου ερευνητή ο Ντόιλ καθρεφτίζει την επικράτηση του ορθολογισμού απέναντι στις μεσαιωνικές δεισιδαιμονίες και τη δύναμη της ανθρώπινης λογικής έναντι των ενστίκτων, δηλαδή τον εκμοντερνισμό των δυτικών κοινωνιών. Η σύγχρονη χολιγουντιανή εκδοχή με το τζεϊμσμποντικό DNA, τις ασταμάτητες σκηνές δράσης, τα αναπάντεχα slow motion και τον ατελείωτο χαβαλέ αλά buddy movie εξυπηρετεί απόλυτα τις τίμιες εισπρακτικές επιδιώξεις μιας «μοντέρνας περιπέτειας με κοστούμια», όπως
λέει σωστά ο Αμερικανός
κριτικός Ρότζερ Έμπερτ. Καλή σας διασκέδαση…
Περισσότερες πληροφορίες
Sherlock Holmes 2: Το Παιχνίδι των Σκιών
Ο Σέρλοκ Χολμς και ο Δρ. Γουότσον δέχονται τη βοήθεια μιας δυναμικής τσιγγάνας και του μεγαλύτερου αδελφού του διάσημου ντετέκτιβ, Μάικροφτ, για να αντιμετωπίσουν τον άρχοντα του εγκλήματος καθηγητή Μοριάρτι.
